ΔΕ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑΜΕ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΣΑΣ
ΔΕ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΑΣ…
…Χιλιάδες κόσμου βγήκε στους δρόμους με αυτή την σκέψη νιώθοντας οργή και αγανάκτηση. Η επίθεση που δεχόμαστε είναι πλέον απροκάλυπτη και δοκιμάζει τα όρια της αντοχής μας. Οι ίδιοι που δημιούργησαν το έλλειμμα και την κρίση απαιτούν από το λαό να πληρώσει τα χρέη τους ανακοινώνοντας θρασύτατα ένα συρφετό νέων μέτρων, τα οποία για ακόμη μια φορά πλήττουν τους μη έχοντες αφήνοντας το κεφάλαιο να κερδοφορεί.
Είναι η πρώτη φορά που πλήττεται ταυτόχρονα το σύνολο των μικρών και μεσαίων τάξεων. Ο Φ.Π.Α. αυξάνεται και πάλι κατά 2% ενώ ο ειδικός φόρος για καύσιμα, ποτά και τσιγάρα αυξάνεται για δεύτερη φορά στον ίδιο μήνα κατά 10%. Παράλληλα τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό εργασιακό τομέα έχουμε τη μείωση των μισθών και την κατάργηση του 13ου και 14ου που αντικαθίστανται από ένα ετήσιο, πενιχρό επίδομα 1000€. Καταργούνται επίσης οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας (αντικαθίστανται από ατομικές) όπως και το όριο κατώτατου μισθού, επιτρέποντας έτσι στον εκάστοτε εργοδότη να καθορίζει αυθαίρετα τις συνθήκες εργασίας. Νομιμοποιείται η ενοικίαση εργαζόμενων, απελευθερώνονται οι απολύσεις ενώ παύει να είναι υποχρεωτική η καταβολή της αποζημίωσης. Οι συντάξεις μειώνονται και καθορίζονται με βάση τις αποδοχές στο σύνολο του εργασιακού βίου (όχι από τα πέντε τελευταία χρόνια) ενώ το όριο συνταξιοδότησης εξισώνεται για όλους στα 65 χρόνια.
Χωρίς να μας εκπλήσσει καθόλου, όπως όλοι οι κλάδοι, έτσι πλήττεται και ο κλάδος των φαρμακοποιών, αφου έχει ήδη ανακοινωθεί η πλήρης απελευθέρωση του επαγγέλματος (όπως και των υπόλοιπων κλειστών επαγγελμάτων). Ας μην γελιόμαστε!, αυτό δεν ζημιώνει μόνο τους ήδη κατόχους φαρμακείων αλλά και αυτούς που δεν έχουν. Πρακτικά θίγεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακοποιών αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο σε εταιρίες κάθε είδους να ανοίξουν νόμιμα φαρμακευτικά πολυκαταστήματα. Συνέπεια όλων αυτών είναι αφενός όσοι έχουν μικρά φαρμακεία να αγωνίζονται να επιβιώσουν, μη μπορώντας να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό και αφετέρου όσοι δεν έχουν, στην καλύτερη περίπτωση να δουλεύουν σε καθεστώς ελαστικής εργασίας με χαμηλούς μισθούς και αφεντικά πάνω από το κεφάλι τους. Επιπλέον το ποσοστό κέρδους των φαρμακοποιών μειώνεται χωρίς να επηρεάζεται αυτό των φαρμακοβιομηχανιών. Για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται ότι την κρίση πληρώνουν οι απλοί εργαζόμενοι ενώ οι εταιρίες συνεχίζουν να συσσωρεύουν κέρδη.
Μετά την κήρυξη απεργίας από τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο η υπουργός προσπάθησε να ανακόψει τις κινητοποιήσεις λέγοντας ότι το επάγγελμα δεν θα ανοίξει. Βέβαια, αυτό δεν είναι παρά ένας ελιγμός προκειμένου η κυβέρνηση να κερδίσει χρόνο, εν μέσω του κύματος μαζικών απεργιών και να περάσει το νομοσχέδιο σε μια ευνοϊκότερη για αυτήν στιγμή.
Βιώνουμε τον απόλυτο παραλογισμό που ουσιαστικά δεν είναι τίποτα άλλο από την «απλή» εφαρμογή του καπιταλιστικού συστήματος. Ενός συστήματος που εξ ορισμού έχει ως στόχο να διαχωρίζει τους ανθρώπους σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους δημιουργώντας έτσι δυο κοινωνικές τάξεις με τεράστιο χάσμα μεταξύ τους. Η μεν επιδίδεται στην διαρκή αφαίμαξη των πολλών και η δε εξαναγκάζεται σε εντεινόμενη εξαθλίωση. Το κράτος σε όλο αυτό το παιχνίδι έχει το ρόλο του νταβατζή αποτινάσσοντας από πάνω του κάθε κοινωνική υποχρέωση που του κοστίζει, δίνοντας γη και ύδωρ στα ιδιωτικά συμφέροντα. Το σύστημα υγείας απαξιώνεται με μηδαμινά κονδύλια στα νοσοκομεία, ελλείψεις στο προσωπικό και απαρχαιωμένο εξοπλισμό. Η παιδεία ξεπουλιέται και με την εφαρμογή του νόμου πλαισίου και την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου μετατρέπεται σε εμπόρευμα. Το ασφαλιστικό καταρρέει και είναι πλέον αμφίβολο το αν ποτέ κανείς μας θα πάρει σύνταξη έστω και στα 65!!! Αυτονόητα κοινωνικά αγαθά, δημόσια μετά από αγώνες χρόνων, ιδιωτικοποιούνται και γίνονται προνόμια λίγων και εκλεκτών.
Και τώρα πια που αυτό το σύστημα βαδίζει προς το τελικό του στάδιο και οι καπιταλιστικές υποσχέσεις τελειώνουν, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την οικονομική κρίση, μετατοπίζουν το ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ χρέος στις δικές μας πλάτες. Πλασάροντας το παραμύθι της εθνικής ενότητας προσπαθούν να μας πείσουν ότι η αδιαμαρτύρητη αποδοχή όλων αυτών των μέτρων είναι πλέον εθνική μας υποχρέωση προκειμένου να μην καταρρεύσει η χώρα. Στην πραγματικότητα το μόνο που φοβούνται είναι να μην καταρρεύσει η εξουσία τους. Η εθνική ενότητα δεν υφίσταται. Εδώ υπάρχει πόλεμος και είναι ταξικός. Ήρθε η ωρα να διαλέξουμε πλευρά. Αρνούμαστε να υποτάξουμε τις ζωές μας στις επιταγές τους, οχυρώνουμε τις συνειδήσεις μας και με όπλο τις απεργίες και τις καταλήψεις βγαίνουμε στο δρόμο.
ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ
– ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ στην εφαρμογή των νέων μέτρων
– ΟΧΙ στο άνοιγμα των επαγγελμάτων
– Στηρίζουμε τα κοινωνικά στρώματα που θίγονται
Πέμπτη 20/5 πανελλαδική απεργία:
– ΚΑΤΑΛΗΨΗ της σχολής και συμμετοχή στην πορεία 9:30 Καμάρα