www.auth.gr\download\ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ.pdf
Δωρεάν σίτιση, δωρεάν στέγαση, δωρεάν συγγράμματα… Οι παροχές αυτές που κάποτε θεωρούνταν δεδομένες σήμερα όλο και περισσότερο απομακρύνονται από την σφαίρα του πραγματικού. Ήδη οι περισσότερες πανεπιστημιακές λέσχες σ’ όλη τη χώρα έχουν μετατραπεί σε κερδοφόρες ιδιωτικές επιχειρήσεις και oι φοιτητικές εστίες δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των φοιτητών είτε επειδή δεν επαρκούν ή γιατί υπολειτουργούν. Σα να μην έφτανε αυτό, από την φετινή χρονιά μας ζητείται να πληρώνουμε για βιβλία, σημειώσεις ακόμα και κόλλες αναφοράς. Καταστάσεις όπου συμφοιτητές κανονίζουν να πάρουν διαφορετικούς τόμους για να καλύψουν την ύλη, ενώ άλλοι αναγκάζονται να πουλήσουν/ανταλλάξουν παλιά βιβλία για να πάρουν τα επόμενα, πριν από κάποια χρόνια θα φάνταζαν τουλάχιστον αστείες.
Συγκεκριμένα, σε περίπτωση που ένα μάθημα αποτελείται από 2 ή παραπάνω τόμους τότε δωρεάν δίνεται μόνο ο ένας, ενώ για τους άλλους καλούμαστε να πληρώσουμε. Αυτό έχει ήδη δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα σε σχολές όπως στην Ιατρική και τη Νομική, όπου τα περισσότερα μαθήματα είναι δίτομα και τρίτομα. Αλλά και στη σχολή μας αντιμετωπίζουμε αντίστοιχα προβλήματα. Ενδεικτικά στη Βοτανική και τη Φαρμακοκινητική δικαιούμαστε μόνο τον 1 από τους 2 και 3 τόμους που είναι απαραίτητοι. Βιβλία για ειδ. Φαρμ. Τεχνολογία Ι και Βιοφαρμακευτική μοιράστηκαν μόνο σε λίγους. Ενώ οι εργαστηριακοί οδηγοί σε μαθήματα όπως οι οργανικές χημείες, οι σημειώσεις των καθηγητών όπως και οι φροντιστηριακές σημειώσεις πλέον υπάρχουν μόνο στο διαδίκτυο, ενώ μέχρι τώρα διανέμονταν δωρεάν.
Πολλοί λοιπόν φοιτητές αναγκάζονται να πληρώνουν φωτοτυπίες που κοστίζουν αρκετά καθώς ούτε η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι δεδομένη για όλους, ούτε η ανάγνωση 100+ σελίδων σε μια οθόνη είναι εύκολη. Και ενώ μας λένε πως δεν υπάρχουν χρήματα για βιβλία, ταυτόχρονα βλέπουμε να σπαταλούνται τεράστια ποσά για συστήματα ασφαλείας των κτηρίων, για τον εξωτερικό φωτισμό του ΑΠΘ και σε εργολάβους (μεσάζοντες μίσθωσης εργαζομένων) που αναλαμβάνουν σχεδόν όλες τις υπηρεσίες στο πανεπιστήμιο (φύλαξη, λέσχη, καθαρίστριες κλπ).
Η βαθμιαία κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων εντάσσεται στην συνολικότερη επίθεση που δέχεται η παιδεία και αποτελεί κομμάτι του νόμου υπ’ αριθ. 4009. Ο νόμος αυτός είναι ο ίδιος που προέβλεπε την πλήρη κατάργηση του ασύλου, την άμεση συσχέτιση της διοίκησης του πανεπιστημίου με επιχειρηματίες προς όφελος των τελευταίων, την επιβολή του ορίου φοίτησης σε ν+2 έτη και άλλα μέτρα που στόχο έχουν την εντατικοποίηση της καθημερινότητας των φοιτητών και την απομάκρυνσή τους από κάθε συλλογική κοινωνική και πολιτική δράση. Ενάντια στην ψήφιση και εφαρμογή αυτού του νόμου αγωνιστήκαμε στις καταλήψεις του Σεπτέμβρη. Ο αγώνας αυτός πρέπει να συνεχιστεί καθώς όλο και περισσότερα κομμάτια του πάνε να εφαρμοστούν. Ο νόμος αυτός, δεν μας πλήττει μόνο ως φοιτητές αλλά και ως μέλη μιας κοινωνίας που δεν ανέχονται μια παιδεία εμπόρευμα.
Για μας το να πληρώνουν οι φοιτητές για τα συγγράμματά τους είναι, εκτός των άλλων, ένα ακόμη μέσο με το οποίο διαμορφώνεται στη συνείδηση του κόσμου ένα πανεπιστήμιο με όλο και λιγότερες δωρεάν παροχές. Ένα πανεπιστήμιο στο οποίο η γνώση αποκτά χρηματικό αντίτιμο και μετατρέπεται σιγά σιγά από δικαίωμα σε προνόμιο αυτών που μπορούν να την αγοράσουν. Πιστεύουμε ότι για μια κοινωνία η γνώση είναι πολύ σημαντικό όπλο στα χέρια των καταπιεζόμενων και για αυτό θα παλέψουμε όχι μόνο για να σπάσουμε και να εμποδίσουμε οποιουδήποτε φραγμό της θέτουν εντός του πανεπιστήμιου, αλλά και για να είναι αυτή προσβάσιμη από όλη την κοινωνία.
Η ΓΝΩΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ