Επειδή…

• Δε θέλω την πλήρη εντατικοποίηση της ζωής μου (υποχρεωτικές παρουσίες, εφαρμογή ν+2)
• Δε θέλω το πανεπιστήμιο να έχει manager λες και είναι επιχείρηση
• Δε θέλω να πληρώνω δίδακτρα
• Δε θέλω η έρευνα να κατευθύνεται από εταιρίες, αστυνομία και στρατό αλλά να είναι ανθρωποκεντρική
• Δε θέλω να πληρώνω για αυτά που δικαιούμαι(συγγράμματα, σίτιση, στέγαση)
• Δε θέλω να ανταγωνίζομαι με τους συμφοιτητές μου, ποιος θα πάρει το “καλύτερο πτυχίο” (πιστωτικές μονάδες)
• Δε θέλω με πρόσχημα τη σαπίλα των φοιτητικών παρατάξεων να καταργείται κάθε δυνατότητα πολιτικοποίησης  μέσα στο πανεπιστήμιο
• Δε θέλω να φοβάμαι να εκφραστώ και να πράξω λόγω της αστυνομίας

ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΙΣΧΡΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Σε όλα αυτά εμείς αντιστεκόμαστε. Όχι ότι εξιδανικεύουμε τη σημερινή κατάσταση, απλά κατανοούμε ότι δεν είναι αυτός ο τρόπος που θα βελτιωθεί. Η εντύπωση ότι αυτοί που αντιδρούν είναι βολεμένοι και απλά κινδυνολογούν είναι λανθασμένη και πρέπει να αλλάξει. Το άγχος να ολοκληρώσεις τις σπουδές σου στα ν+2 έτη, σου στερεί κάθε δυνατότητα περαιτέρω εξέλιξης της προσωπικότητάς σου. Ο φοιτητής δεν είναι μόνο για να πηγαίνει στο αμφιθέατρο με το φόβο της απουσίας και να αγωνίζεται με σκοπό τη συλλογή πιστωτικών μονάδων. Αυτό είναι τρομοκρατία. Καθηγητές που εξουσιάζουν τη ζωή σου αντί να σε εμπνέουν. Συλλογή χαρτούρας που στη συνέχεια δε θα έχει κανένα αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας. Ο φοιτητής για μας πρέπει να είναι ελεύθερος να διευρύνει τους ορίζοντές του, να εξελίξει τα ταλέντα του, να κοινωνικοποιηθεί μέσα στο πανεπιστήμιο, να ξεφύγει από το δρομολόγιο σπίτι-αμφιθέατρο, αμφιθέατρο-σπίτι, να αγωνίζεται και να διεκδικεί τα δικαιώματά του.

Όμως για να πραγματοποιηθούν όλα αυτά εντός του πανεπιστημίου απαραίτητο επιστέγασμα είναι η ύπαρξη ασύλου. Με την πλήρη κατάργησή του επιχειρούν να σωπάσουν κάθε ριζοσπαστική φωνή, να πειθαρχήσουν πλήρως τους φοιτητές και να καταστείλουν κάθε μορφή αγώνα από μέρους τους. Εμείς πιστεύουμε ότι η επανοικειοποίηση  των χώρων του πανεπιστημίου μέσω μαθημάτων αυτομόρφωσης, εκδηλώσεων αντιπληροφόρησης και καλλιτεχνικών ομάδων, είναι αυτή που θα δώσει ξανά ζωή στο πανεπιστήμιο και θα εξασφαλίσει ουσιαστικότερα την ασφάλεια μέσα σ’ αυτό απ’ ότι η ύπαρξη καμερών security και αστυνομίας.

Ήρθε η ώρα να παλέψουμε μαζί με όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια αυτής της κοινωνίας. Ήρθε η ώρα να αντισταθούμε σε κάθε μορφή βίας που δεχόμαστε και γκρεμίζει τα όνειρά μας. Ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι το υπάρχον σύστημα είναι χούντα και όχι δημοκρατία όσο και αν πασχίζουν να μας πείσουν για το αντίθετο. Ήρθε η ώρα να εμποδίσουμε αυτούς που προσπαθούν να καταπατήσουν την αξιοπρέπειά μας. Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να ρίχνουμε ευθύνες δεξιά αριστερά και να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Ήρθε η ώρα να δράσουμε συλλογικά και μαζικά. Ήρθε η ώρα για καταλήψεις!!!

Η ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ